Καλή Σχολική Χρονιά με Αγωνιστική Ετοιμότητα

Καλή Σχολική Χρονιά με Αγωνιστική Ετοιμότητα

 

Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς μαζί με τις ευχές θεωρούμε αναγκαίο να επικοινωνήσουμε μαζί σας.

Η νέα σχολική χρονιά μας βρίσκει αντιμέτωπους με καταστάσεις και ζητήματα που εντείνουν τα προβλήματα στον χώρο της εκπαίδευσης αλλά και στην κοινωνία. Το τρίτο μνημόνιο συνεχίζει στον ίδιο δρόμο των προηγουμένων αναβαπτίζοντας αντιδραστικές ρυθμίσεις σε αναγκαίες (εργαλειοθήκη ΟΟΣΑ, ασφαλιστικό, εργασιακά), νομιμοποιώντας την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών μας στα δεσμά της ΕΕ και του ΔΝΤ μέσα από την αποδοχή των υποχρεώσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους. Η χρονιά αρχίζει σε ένα περιβάλλον που το μνημονιακό μέτωπο ενισχύθηκε κοινοβουλευτικά (222 βουλευτές από ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ), αποδεχόμενο πλήρως τις επιταγές ΕΕ και του ΔΝΤ. Παράλληλα η εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων, γεννά τεράστιους κινδύνους για το λαό.

Η Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών Καρδίτσας, γεννήθηκε και συνεχίζει να δραστηριοποιείται, λόγω της αναγκαιότητας αντίδρασης στην επίθεση που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι και εκπαιδευτικοί. Είναι κίνηση Εκπαιδευτικών Π/θμιας και Β/θμιας και επιδιώκει να συνενώσει δυνάμεις ενάντια στα μνημόνια και όσους τα υπηρετούν και να δημιουργήσει ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο στην Καρδίτσα με γονείς, εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και φοιτητές.

Με τη δράση της αντιστέκεται στην υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου και την αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών σχέσεων. Επιδιώκει να αλλάξει ο προσανατολισμός στο εκπαιδευτικό συνδικαλιστικό κίνημα ώστε αυτό να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών και όχι για την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Σκοπεύει στη διεύρυνση της δημοκρατίας στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα (διοίκηση, σωματεία, σύλλογοι σχολείων, σχολική ζωή). Αγωνίζεται για δημόσια, δωρεάν για όλους, σύγχρονη και ποιοτική παιδεία.

Η απελευθερωτική παιδαγωγική πράξη κάνει τον άνθρωπο περισσότερο άνθρωπο και ανοίγει δρόμους προς την ελευθερία, προς μια πιο δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.

·         Δεν υπάρχει ζωή και πρόοδος και εξέλιξη χωρίς αγώνα και σύγκρουση. 

·         Η δημοκρατία, όπως κάθε όραμα, δεν φτιάχνεται με διακηρύξεις αλλά με περίσκεψη και καλλιέργεια.

·         Υπέρτατο χρέος του εκπαιδευτικού είναι να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του: το δικαίωμα της ελευθερίας στη διδασκαλία, της κριτικής, το δικαίωμα των καλύτερων συνθηκών άσκησης του εκπαιδευτικού του έργου, το δικαίωμα να επιμορφώνεται και να αμείβεται σωστά.

·         Ναι, ονειρεύομαι, επειδή ως ιστορική οντότητα αν δεν ονειρεύομαι, δεν μπορώ να είμαι οντότητα.

Καλούμε τους συναδέλφους να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας. Τα προβλήματα δεν μπορούν να λυθούν ατομικά ή με ανάθεση και η συλλογική προσπάθεια απαιτεί αποδέσμευση από τις κομματικές και παραταξιακές λογικές.

 

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΡΔΊΤΣΑΣ

Η κάλπη της «εθνικής συνενοχής»

Η κάλπη της «εθνικής συνενοχής»

 

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου

Οι εκλογές, που προκάλεσε ο Τσίπρας, θεωρώ ότι είναι οι εκλογές της ιδεολογικής μνημονιακής συναίνεσης. Πολλοί θα επενδύσουν πολιτικά, ώστε οι εκλογές αυτές, μετεκλογικά, να εμφανιστούν ως έκφραση «εθνικής ενότητας και ομοψυχίας», ιδιαίτερα στην (πολύ πιθανή) περίπτωση που η συγκυρία οδηγήσει σε «συνεταιριστικά» κυβερνητικά σχήματα. Όμως, θα είναι οι εκλογές της «εθνικής συνενοχής» για την πλήρη και τελική εθνική και οικονομική εγκαθίδρυση της νεοαποκιοκρατίας στη χώρα, με ένα μνημόνιο «δημοκρατικά» αποδεκτό και ψηφισμένο από τους πολίτες της.
Προσβλέποντας στην πολιτική του επιβίωση πρωτίστως, θεωρώ ότι ο Τσίπρας διάλεξε τον δρόμο της κάλπης. Και τούτη η κάλπη στέλνει ένα μήνυμα «προς τα έξω», δίνει σινιάλο στους δυνάστες-δανειστές και ιδιαίτερα στη γερμανική ηγεμονία (αλλά και στις Η.Π.Α), ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίσσεται σε αξιόλογο στρατηγικό εταίρο, που κατανοεί τα αρχικά σχέδιά τους για κυβερνήσεις «εθνικής συναίνεσης», ώστε να εφαρμοστούν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, με τη λιγότερο δυνατή κοινωνική ένταση. Άλλωστε, οι εκλογές στις αποικίες γίνονται πάντα με τη συνειδητή έγκριση των αποικιοκρατών. Απλά, στις μέρες μας, συντελούνται με μεταμοντέρνο, δήθεν δημοκρατικό πρόσωπο. Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εγγυηθεί την αναβάθμιση της απολυταρχικής γερμανικής Ε.Ε μέσω της «δημοκρατίας» που τόσο έχει εσωτερικά καταστρατηγήσει, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων του, αλλά εντέλει θέλει να την υπερασπιστεί (μύλος η υπόθεση). Στην περίπτωση που επιπλεύσει ως κυρίαρχος πολιτικά πόλος και προωθηθούν οι αλλαγές που θέλουν οι ξένες και ντόπιες ολιγαρχίες, ευελπιστεί στη μεγαλοψυχία των ηγεμόνων του, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσει εκ νέου την αυτοδύναμη εξουσία, με δώρο κάποιες κοινωνικές ελαφρύνσεις και χαλάρωση του κορσέ της αντιλαϊκής λιτότητας.
Το μήνυμα «προς τα μέσα», έχει πολλαπλές κατευθύνσεις και… πονταρίσματα:
α. Ο Τσίπρας θα μοντάρει το προφίλ της «εντιμότητας» και της «σταράτης» επικοινωνίας με τους ψηφοφόρους. Έκλεισε συμφωνία «για το καλό της χώρας» και θεωρεί ότι πρέπει να τη φέρει στην κρίση του λαού, έστω και εκ των υστέρων. Έτσι, η προεκλογική ρητορεία και η εξαπάτηση των μαζών περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς θα προέχει το «καθαρό πρόσωπο» του πολιτευτή, ενάντια στο βρόμικο παρελθόν του παλιού πολιτικού κόσμου. Η νέα δημαγωγία χειρίζεται την «εντιμότητα» και την «ευθύτητα» κατά το δοκούν, γνωρίζοντας την πραγματική ανάγκη του λαού για μια στοιχειώδη κάθαρση. Όσον αφορά στην πρόσφατη ιστορία, τον τυχοδιωκτισμό, την εξουσιομανία, τους ερασιτεχνισμούς, κ.ά., θα ξεχαστούν καθώς: … πρωταρχική επιδίωξη της θεαματικής κυριαρχίας ήταν να εξαλείψει την ιστορική γνώση και καταρχήν όλες τις πληροφορίες και τα εύλογα σχόλια σχετικά με το πιο πρόσφατο παρελθόν, (…) Το θέαμα οργανώνει με μαεστρία την άγνοια για όσα συμβαίνουν και, αμέσως μετά, τη λήθη όσων μολαταύτα κατόρθωσαν να γίνουν γνωστά. («Σχόλια πάνω στην κοινωνία του θεάματος» – Γκυ Ντεμπόρ). Επιπλέον, ως γνήσια εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθεί να κριθεί σε σχέση με τους εχθρούς του («αριστερούς» και «δεξιούς»), παρά σε σχέση με τα αποτελέσματά του.
Στην παραπάνω προσπάθεια, έχει ήδη σύμμαχους, το συγκρότημα …Ψυχάρη, μιντιακό αειθαλή πυλώνα της διαπλοκής, και την προπαγανδιστική μεταστροφή της Εφημερίδας των Συντακτών, του ρ/σ «στο Κόκκινο» και μιας πλειάδας δημοσιογράφων που φορούν την καινούρια προβιά τους.
β. Ο Τσίπρας και το επιτελείο του πετά το μπαλάκι στους αντιπάλους του και ιδιαίτερα στη Ν.Δ, φέρνοντάς την μπροστά σε νέα διλήμματα και αντιφάσεις.
Αν η Ν.Δ πάρει αυτοδυναμία ή την πρωτιά, αναλαμβάνει τη βασική ευθύνη υλοποίησης του νέου εγκληματικού μνημονίου, μόνη της ή με κυβέρνηση συνεργασίας. Αν ο νέος ΣΥΡΙΖΑ συνεργαστεί σε τέτοιο σχήμα, θα μπορεί να αναλάβει τον ρόλο του «φρουρού των κοινωνικών διεκδικήσεων», μέσω της νέας συγκυβέρνησης και με το «ηθικό έρεισμα» ότι δεν κράτησε την εξουσία, αλλά νοιάστηκε για το καλό της… δημοκρατίας, αφήνοντας τον λαό ν’ αποφασίσει.
Αν δεν συνεργαστεί, θα ξαναγίνει η «κριτική αντιμνημονιακή» φωνή του λαού, σε μια νέα έκδοση του Σαμαρά, ο οποίος δήλωνε αντιμνημονιακός μέχρι το 2011, ψηφίζοντας σχεδόν όλους τους εφαρμοστικούς νόμους. Η πρόσφατη δήλωση του Βούτση είναι χαρακτηριστική: «Αν δεν τύχουμε μίας νέας έγκρισης (σ.σ. από τον λαό) δεν είναι απαραίτητο να μετέχουμε στην υλοποίηση του προγράμματος που ψηφίσαμε, αλλά μπορούμε να στηρίξουμε ή να ψηφίζουμε συγκεκριμένα μέτρα για τα οποία έχουμε δεσμευθεί».
Στην περίπτωση, βέβαια, που ο νέος ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει αυτοδυναμία ή έρθει πρώτο κόμμα, θα εφαρμόσει το μνημόνιό του με … λαϊκό έρεισμα και επιδίωξη να περνούν οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της παγκοσμιοποίησης με κεντροαριστερό λίφτινγκ. Επιπλέον, θα μπορεί να επιλέγει στρατηγικούς συμμάχους ή κυβερνητικούς εταίρους από τα υπόλοιπα κόμματα-οπαδούς της λογικής του: «δεν υπάρχει άλλη λύση».
γ. Με τις εκλογές αυτές καθαρίζει τους διαφωνούντες, που περίμεναν το συνέδριο, για «να τα πουν από κοντά» και «μεταξύ τους». Η εκκαθάριση συντελείται με τη ρετσινιά στους λαφαζανικούς ότι έριξαν την κυβέρνηση, και πραγματοποιείται μέσω του «υπέρτατου όπλου» του λαού, που είναι οι εκλογές. Ο Ανδρέας Παπανδρέου απλώς διέγραφε, ο νέος δημαγωγός Τσίπρας δεν διαγράφει ποτέ, γιατί η «δημοκρατική ψήφος» λύνει αυτά τα αδιέξοδα, παραδίδοντας στην κρίση του λαού τους ακραίους διαφωνούντες.
Οι εκλογές αυτές θα λειτουργήσουν ως άλλοθι του νέου απολυταρχισμού, που ξεκίνησε με δύναμη το 2010, με απροκάλυπτες συνταγματικές εκτροπές και καταστολή, και συνεχίζεται με αριστεροχουντικές πραξικοματικές λογικές, δικαιολόγησης των πάντων.
Τέλος, θα διαμορφώσουν το μετα-μνημονιακό κράτος των κομμάτων, στο οποίο η κόντρα και η αντιπαράθεση ενσωματώνονται σε μια μακρά συμμαχία επικράτησης με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, του νεοφιλελευθερισμού, ως έκφραση της κρίσης και σήψης του καπιταλισμού και των αλλαγών που επιχειρούνται στις γεωπολιτικές τεκτονικές πλάκες του πλανήτη.

Γιατί δεν “συγκλίνουν τα ΔΣ”;

Γιατί δεν “συγκλίνουν τα ΔΣ”;

(Μια -οφειλόμενη από καιρό- απάντηση στη ΔΑΚΕ Δ.Ε.)

 

            Με τεράστια κατάπληξη διαβάσαμε δημόσια καταγγελία της ΔΑΚΕ Δ.Ε. (“Κλητήριο Θέσπισμα”, 8/9/15) όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ, η Ενωτική Δράση κατηγορείται για ... αμέλεια, αφροντισιά (“ακηδία”) και για προσπάθεια «ανενεργοποίησης» (υπάρχει η λέξη;) του ΔΣ της ΕΛΜΕΚ. Παρεμπιπτόντως, μέχρι πρόσφατα νομίζαμε ότι  «κλητήρια θεσπίσματα» στέλνουν κυρίως οι Δικαστικές Αρχές. Ε, να λοιπόν που στέλνει και η ΔΑΚΕ.

            Δεν είναι η πρώτη φορά που μας κατηγορούν για απραξία έως και ολιγωρία-οκνηρία οι συνάδελφοι της ΔΑΚΕ Δ.Ε. Έχουν, φαίνεται, αρκετό ελεύθερο χρόνο για μικροπολιτική. Στο παρελθόν επιλέξαμε να μη δώσουμε σημασία. Επιλογή μας ήταν η ενασχόληση με τα πραγματικά, τα σοβαρά προβλήματα της Εκπαίδευσης. Τώρα όμως θ’ απαντήσουμε, γιατί δυστυχώς το ποτήρι του θράσους έχει ξεχειλίσει. Κι αλήθεια: Από πότε οι λιποτάκτες κουνούν το δάχτυλο σ' όσους βρίσκονται στο “μέτωπο”; Πώς γίνεται αυτοί που επιδιώκουν την απαξίωση-απονέκρωση σύσσωμου του Σωματείου να μιλάνε για σκόπιμη “ανενεργοποίηση” ενός οργάνου αυτού; Κι εξηγούμαστε:

            Οι υπογράφοντες τη συγκεκριμένη ανακοίνωση-καταγγελία εκλέγονται επί σειρά ετών στο ΔΣ της ΕΛΜΕ και μάλιστα οι συνάδελφοι συνήθως τους τιμούν στέλνοντάς τους στις πρώτες σε ψήφους θέσεις. Μόνο και μόνο για να ... παραιτηθούν άμα τη εκλογή τους! Γιατί ζητούν τότε την ψήφο των συναδέλφων; Για να μετρήσουν τη ... δημοφιλία τους; Θα πει κανείς: «Δικαίωμά τους». Σύμφωνοι. Αλλά να εγκαλούν όσους παραμένουν στο Όργανο; O tempora, o mores!

Πρόσφατα δε, γίναμε μάρτυρες αλυσιδωτών παραιτήσεων εκλεγμένων της ΔΑΚΕ στο ΔΣ της ΕΛΜΕ, προκειμένου να φέρουν στο όργανο συναδέλφους οι οποίοι είχαν ανάγκη μια κατ' εξαίρεση απόσπαση στον τόπο συμφερόντων τους, όπως προβλέπεται (καλώς ή κακώς) για τους αιρετούς υπηρετούντες σε Όργανα Σωματείων ή αλλού.

            Και καλά όσοι εξ αυτών τιμούν και υπηρετούν, έστω και μόνο με την παρουσία τους, τη θέση στην οποία βρίσκονται. Και εντάξει με όσους έχουν θέματα ανωτέρας βίας. Άλλωστε άνθρωποι είμαστε. Πώς όμως κρίνονται όσοι συνεχώς απουσιάζουν από προγραμματισμένες Γεν. Συνελεύσεις (ακόμα κι εκλογοαπολογιστικές) ή ακόμα κι από τις ίδιες τις τακτικές συνεδριάσεις του ΔΣ; Είναι δυνατόν να μας «δικάζουν» (κοτζάμ «κλητήριο θέσπισμα» έστειλαν) εκείνοι που απαξιώνουν το ίδιο το Σωματείο;  Ένα Σωματείο, το οποίο εμφανώς αντιλαμβάνονται ως “εργαλείο” εξυπηρέτησης (εν είδει ρουσφετιού) των “ημετέρων”. Σαν μερικούς υποψηφίους στις εκλογές της Αυτοδιοίκησης πριν λίγο καιρό οι οποίοι -με ειλικρίνεια είν' αλήθεια- αιτούνταν ... “ψήφο για να πάρω απόσπαση”. Είναι δυνατόν να μας κατηγορούν για την έλλειψη απαρτίας στις τακτικές και έκτακτες Γ.Σ. εκείνοι που … δεν έρχονται σ' αυτές ή που συνήθως διαφωνούν με τη σύγκλησή τους;

            Κι όμως! Τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΜΕ που ανήκουν στην Ενωτική Δράση ήταν παρόντα εν μέσω θέρους, όταν παρουσιάστηκε το θέμα της μεταστέγασης του Εσπερινού Γυμνασίου. Βρέθηκαν και μίλησαν με τους συναδέλφους που υπηρετούν στο σχολείο και συναντήθηκαν με κάποιους απ' τους αρμόδιους (Δ/ντη Εκπ/σης, Δήμαρχο, Περιφερειακή Δ/ντρια) για να αντιπαλέψουν την εν λόγω απόπειρα.

            Τα μέλη του ΔΣ που εξελέγησαν με την Ε.Δ. ήταν εκεί, στις αρχές Αυγούστου, όταν χρειάστηκε να σταλούν στην Ομοσπονδία στοιχεία μελών του ΔΣ (άλλης παράταξης) που ζητούσαν κατ' εξαίρεση απόσπαση ως αιρετοί. Και πράγματι στείλαμε άμεσα τα στοιχεία, άσχετα με το αν διαφωνούμε με τη συγκεκριμένη ρύθμιση (που βέβαια είναι νόμιμη).

            Και δυο λόγια για την “ταμπακιέρα”: Γιατί εν τέλει δεν συνεδρίασε το ΔΣ της ΕΛΜΕΚ την πρώτη εβδομάδα του νέου Σχολικού Έτους, ως είθισται; Μα δεν πρόκειται για κανένα επτασφράγιστο μυστικό. Απλούστατα, διότι αρκετά μέλη του ΔΣ δεν ευκαιρούσαν την Τρίτη 1/9 για διάφορους λόγους ανωτέρας βίας. Και δεν πρόκειται μόνο για μέλη της Ε.Δ.! Όταν προσπαθήσαμε να το κανονίσουμε για την επομένη (Τετάρτη 2/9) κωλυόταν ξανά συνάδελφοι (των άλλων δυο παρατάξεων αυτήν τη φορά). Την Πέμπτη 2/9 πάλι υπήρχαν κωλύματα. Κάναμε λοιπόν το κάλεσμα στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ (Σάββατο 5/9) και συνεννοηθήκαμε για σύγκληση του ΔΣ την Τρίτη 8/9, το οποίο και έγινε. Αυτή η “καθυστέρηση” μάς χρεώνεται απ' τους απόντες, απ' τους ριψάσπιδες ως ... απόπειρα απονέκρωσης του Οργάνου. Αν δεν είναι αυτό μικροπολιτική, αναρωτιόμαστε τι είναι.

            Τελειώνοντας, να παρατηρήσουμε ότι η περιοδική εναλλαγή των προσώπων που βρίσκονται στο ΔΣ υπάρχει στις αρχές της Ε. Δ. (για λόγους που έχουμε εξηγήσει στο παρελθόν), αλλά όχι η άμεση -μετά την εκλογή- παραίτηση απ’ το Όργανο (εκτός φυσικά αν συντρέχουν σοβαροί, προσωπικοί λόγοι). Ως κατακλείδα, ας αποσαφηνίσουμε τον τίτλο του παρόντος· βοηθώντας και τους συναδέλφους της ΔΑΚΕ που επέλεξαν ένα ωραίο, λόγιο ύφος στο κείμενό τους. Δεν υπάρχει “σύγκλιση του ΔΣ”. Υπάρχει “σύγκλιση απόψεων”, “σύγκλιση ακολουθιών” (στα Μαθηματικά) και “σύγκληση ΔΣ ”.

            Στη διάθεσή σας.

            Εκ μέρους της Ενωτικής Δράσης,

            Ντάνης Αντώνης, Γκαραγκάνη Ελένη,

            Αλεξάκος Φώτης, Σδόγκος Θανάσης,

            Παπαστάθης Χρήστος

 

Η Ανακοίνωση της ΔΑΚΕ

     
«Κλητήριον θέσπισμα»

Μία – έστω και επιφανειακή – ψηλάφηση των πεπραγμένων της ΕΛΜΕ Καρδίτσας την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία, καταδεικνύει μια δεδομένη – θεσμικά θα λέγαμε – πρακτική λειτουργίας της, σχετιζόμενη πάντοτε, τόσο με τις πάγιες υποχρεώσεις της ως συνδικαλιστικού σωματείου, όσο και με την αδήριτη ανάγκη υπέρβασης των πιεστικών αναγκών αλλά και των όποιων προκλήσεων δημιουργεί η επίκαιρη κάθε φορά πραγματικότητα, ώστε το ελάχιστον ευκταίο να οριοθετείται στην ώθηση του κλάδου σε αγωνιστική εγρήγορση.
Οι προαναφερόμενες σαφείς αν και γενικόλογες παραδοχές, φαίνεται ότι δεν αποτελούν αυτονόητα δεδομένα λειτουργίας του επιτόπιου συνδικαλιστικού Σωματείου μας για το διατελών Δ.Σ.
Η Ενωτική Δράση εν προκειμένω, που αξιωματικά διανθίζει τις θέσεις των κύριων συντελεστικών οργάνων του Δ.Σ. (Πρόεδρος, Γεν. Γραμματέας, Αντιπρόεδρος και Ταμίας), τηρεί ανερυθρίαστα επιδεικτική αν και ύποπτη στάση – λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα τεκταινόμενα στον πολιτικό στίβο γεγονότα – ακηδία.
Προς επίρρωσιν των ανωτέρω ας σημειωθεί ότι: Η τεχνηέντως προσωρινή ανενεργοποίηση της ΕΛΜΕ Καρδίτσας επιχειρείται κατ’ αρχήν με την απουσία πρόσκλησης για σύγκλιση του Δ.Σ. από τον Πρόεδρο ως όφειλε, αφού ήδη διάγουμε τον πρώτο μήνα του σχολικού έτους. Επισωρεύονται έτσι προβλήματα του κλάδου που άπτονται τόσο των αποφάσεων της Διοίκησης σχετικά με τις τρέχουσες υπηρεσιακές μεταβολές των συναδέλφων, όσο και της καταγραφής και της εν δυνάμει επίλυσης δεδομένων προβλημάτων που παρατηρούνται στις σχολικές μονάδες.
Η Δ.Α.Κ.Ε. καθηγητών Καρδίτσας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου έναντι αυτής της ράθυμης επανάπαυσης της αριστερής πτέρυγας του Δ.Σ. και με δεδομένο, όπως στο παρελθόν απέδειξε, το αίσθημα ευθύνης και σοβαρότητας έναντι των συναδέλφων, καλεί το Δ.Σ. της ΕΛΜΕΚ να ενεργοποιηθεί άμεσα και να αναλάβει της ευθύνες του.


Για το Δ. Σ. της ΔΑΚΕ Δ.Ε. Καθηγητών

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                      Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ



Καραγιάννης Γεώργιος          Παππάς Σωκράτης